Kaapstad vrijdag

Wat een weekend. Donderdag was een rustige dag tot we bericht kregen dat we eigenlijk die ochtend hadden moeten vertrekken! Chaos alom natuurlijk. Maar gelukkig heb ik bustickets kunnen regelen en krijgen we een deel (minder dan de helft) van het geld terug van de vliegtuigtickets. Door de 12 uur durende rit hebben we een dag gemist van ons Kaapstadavontuur. Eens aangekomen moesten we ons haasten, want binnen een halfuur vertrok de ferry naar Robben Island. Omdat we als eerste in de rij stonden, mochten we de boot kiezen. Natuurlijk hebben Sanne en ik gekozen voor de partyboot. Met een bar, neonlichten en zalige lederen zetels aan boord. Het was geen goed idee om vooraan te zitten, blijkbaar is dit niet goed voor mijn maag. Na een halfuur misselijk op de boot te zitten, kwamen we aan. Daarna meteen op de bus (wat ook niet hielp voor mijn maag). Het was niet wat we hadden verwacht. Het Robben Island viel voor mij tegen. Ik had niet voldoende achtergrondinformatie en de gids was moeilijk te verstaan. Het uitzicht daarentegen was prachtig. Na de bustour gingen we naar de gevangenissen. Hier wist ik al meer van. Stel je voor dat je net als Nelson Mandela 16 jaar in een cel van 2 op 2 moet zitten en op een matje van 1 cm dik moet slapen enkel en alleen omdat je een beter leven wilt voor je landgenoten? Je zou denken dat zo iets niet meer mogelijk is en toch is hij nog maar 24 jaar geleden vrij gelaten. En het gebeurt nog in sommige landen. Concentratiekampen waren in Zuid-Afrika trouwens ook dagelijkse kost nog voor de Holocaust. Raar wat ze op school als prioriteit stellen.
Dan met de boot terug naar Kaapstad om naar Tablemountain te gaan. Dit was het beste van heel het weekend. We hadden een alternatieve route gevonden waardoor we op rotsen konden zitten onze voeten bengelend over de rand een kilometer boven de zeespiegel. Wow een uitzicht om sprakeloos van te worden. Gelukkig dat ik mij een winterjas heb gekocht want het was ijskoud daarboven! Daarna zijn we naar het huis van Clive (onze tourgide) geweest. Sila had een heel avondmaal voor ons voorbereid. Superlekker en gezellig, maar wat waren we blij dat we in ons bedje mochten kruipen!