Laatste week

Wat een drukke week! Ik heb geen tijd gehad om mijn blog te schrijven. Dus hier even alle dagen op een rijtje.

Maandag
Ik was véél te moe om uit mijn bed te geraken na de busrit terug van Kaapstad. Dus ik heb spijtig genoeg weer een dag moeten missen. Lief dat ze me hebben laten liggen, maar ik wou supergraag naar Ubomi gaan en niet weer een dag verliezen :(.

Dinsdag
Eindelijk terug naar het project. De kinderen waren zo blij om mij terug te zien. Dat geeft een zalig gevoel. De kinderen kregen eten en toen was het meeting. Dus ik was al bang dat ik de hele dag alleen werd gelaten met de beide klassen. 'Gelukkig' waren ze iemand gaan halen uit de moestuin. Iemand met gezag, zeiden ze. Een man met een tak met doorns is geen man met gezag. Dat is een man waar de kinderen bang van waren. Ik wou ze een zorgeloze voormiddag geven door ze een liedje aan te leren, ze met de blokken te laten spelen, ze te laten dansen, ... maar dit mocht blijkbaar niet. Dit is de grootste cultuurschok voor mij. Kinderen slaan omdat ze kinderen zijn is niet ok. Ik heb de kinderen een Italiaans liedje aangeleerd, maar ze hebben er hun eigen versie van gemaakt! Het originele liedje gaat als volgt: Giro giro tondo, quando bello il mondo, casca la terra, tutti giu per terra. Het resultaat:

De kinderen zijn naar huis gegaan en ik heb het overleefd! Daarna zijn we naar een rugbymatch gaan kijken. Ons team heeft verloren, maar het was superleuk! Mexican wave, geroep, fouten, sfeer, ... Het was geweldig! Daarna naar Barney's dat is een cafe waar ze elke dinsdag ook karaoke hebben. We hebben superveel mensen leren kennen en ons rot geamuseerd!

Woensdag
Woensdag ben ik samen met Sanne naar The White Lodge geweest. We waren beiden enorm moe van onze avond uit. Dus we hebben het rustig aan gedaan. Wat met de mannen gebabbeld, hun verhaal aangehoord en dan naar HDC. Dit is een project waarmee de mannen gaan werken. Hier zijn enkel vrouwen en kinderen. Ik heb verschillende souverniertjes gekocht om deze vrouwen te steuenen. Blijkbaar komen er veel toeristen langs, maar die kopen nooit iets.. Eens terug in The White Lodge hebben we gegeten en buiten gewacht tot Gordon ons kwam halen. Een van de mannen zei: When can I see you again? Zo lief. Blijkbaar is hij het niet gewoon om meisjes rond hem te hebben en dat maakt hem verlegen. Ik vond het echt schattig alleszins! Dan naar huis de hele namiddag niets gedaan en geslapen!

De rest van de week volgt :)